Via Edith, een ex-collega, heb ik Hans leren kennen. Niet een veel ” besproken ” man, maar een bespraakte man en vriendelijk. Hij wist overal over mee te praten; van Medan (zijn geboorteplaats) tot aan Den Haag en dat niet alleen.
Was een gezellige prater en knutselaar. Van radio-apparatuur tot aan de studie Noorse taal.
Zefs kort voor zijn overlijden sprak hij nog met mij over zijn verleden in voormalig Nederlands-indië en jappenkamp.
Ja, hij had het overleefd, maar moest nu toch heengaan.
Dat hij ruste in vrede !
Gecondoleerd met het overlijden van Hans. Wij kennen Hans al jaren als de partner van Edith.
Voor mijn overleden moeder is Hans in haar laatste levensfase ook een belangrijke steun geweest. Wij zijn hem daarvoor dankbaar.
Wij wensen de familie veel sterkte met de verwerking van dit verlies.
Beste Hans,
Het was een heel bijzonder moment voor ons beiden dat we door een bijzondere samenloop van omstandigheden elkaar op 3 mei j.l. na meer dan 50 jaar weer hebben ontmoet bij Edith thuis. Je was al een tijd ernstig ziek maar kon nog heel bewogen vertellen over je tijd in het Jappenkamp op het eiland Morotai in Indonesië. We hebben elkaar leren kennen bij de Duinoord padvindersgroep in Den Haag en hadden hetzelfde vriendinnetje Dorly Kroon waarmee jij in het Jappenkamp had gezeten. Ook onze gezamenlijke ervaringen bij de Marine was voor ons dankbare gesprekstof .
Hans je bent nu aan gene zijde en ik hoop als oude vriend dat het je daar goed gaat en verlost bent van alle pijn die je door je ziekte hebt moeten doormaken. Ik vond het geweldig dat we elkaar na zoveel jaren weer hebben gezien en zeg op z’n indisch “tabeh”.
Je vriend Wim Boelhouwer
Gecondoleerd met het overlijden van Hans.
Bij ons laatste aan hem ging het al niet goed.
Elly en ik wensen jullie veel sterkte voor de komende tijd. Jullie zullen hem zeker missen!
Ook bij ons zal hij altijd in gedachte blijven!
Jammer dat wij geen afscheid hebben kunnen nemen.
Via Edith, een ex-collega, heb ik Hans leren kennen. Niet een veel ” besproken ” man, maar een bespraakte man en vriendelijk. Hij wist overal over mee te praten; van Medan (zijn geboorteplaats) tot aan Den Haag en dat niet alleen.
Was een gezellige prater en knutselaar. Van radio-apparatuur tot aan de studie Noorse taal.
Zefs kort voor zijn overlijden sprak hij nog met mij over zijn verleden in voormalig Nederlands-indië en jappenkamp.
Ja, hij had het overleefd, maar moest nu toch heengaan.
Dat hij ruste in vrede !
Gecondoleerd met het overlijden van Hans. Wij kennen Hans al jaren als de partner van Edith.
Voor mijn overleden moeder is Hans in haar laatste levensfase ook een belangrijke steun geweest. Wij zijn hem daarvoor dankbaar.
Wij wensen de familie veel sterkte met de verwerking van dit verlies.
Beste Hans,
Het was een heel bijzonder moment voor ons beiden dat we door een bijzondere samenloop van omstandigheden elkaar op 3 mei j.l. na meer dan 50 jaar weer hebben ontmoet bij Edith thuis. Je was al een tijd ernstig ziek maar kon nog heel bewogen vertellen over je tijd in het Jappenkamp op het eiland Morotai in Indonesië. We hebben elkaar leren kennen bij de Duinoord padvindersgroep in Den Haag en hadden hetzelfde vriendinnetje Dorly Kroon waarmee jij in het Jappenkamp had gezeten. Ook onze gezamenlijke ervaringen bij de Marine was voor ons dankbare gesprekstof .
Hans je bent nu aan gene zijde en ik hoop als oude vriend dat het je daar goed gaat en verlost bent van alle pijn die je door je ziekte hebt moeten doormaken. Ik vond het geweldig dat we elkaar na zoveel jaren weer hebben gezien en zeg op z’n indisch “tabeh”.
Je vriend Wim Boelhouwer
Onze oprechte deelneming met het verlies van Hans.
Rust zacht lieve Hans..
Beste Aafje, Frans en familie,
Gecondoleerd met het overlijden van Hans.
Bij ons laatste aan hem ging het al niet goed.
Elly en ik wensen jullie veel sterkte voor de komende tijd. Jullie zullen hem zeker missen!
Ook bij ons zal hij altijd in gedachte blijven!
Jammer dat wij geen afscheid hebben kunnen nemen.
Elly en Jan de Haas